تحلیل شبکه ذینفعان محلی و سرمایه اجتماعی در راستای مدیریت مشارکتی منابع آب (منطقه مورد مطالعه : حوزه آبخیز رزین، شهرستان کرمانشاه)

با توجه به اهمیت آب و نیاز به مدیریت مشارکتی منابع آب به عنوان یکی از اساسیترین راهکارها در راستای دستیابی به مدیریت پایدار منابع آب، در سال‌های اخیر کاربرد رویکرد تحلیل شبکه‌های اجتماعی به عنوان راهکاری نوین مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق، تحلیل ساختاری روابط اجتماعی بین ذینفعان محلی آب در سامان عرفی روستای بولان واقع در حوزه آبخیز رزین شهرستان کرمانشاه مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق در این مطالعه، رویکرد تحلیل شبکه با تأکید بر پیوند‌های اعتماد و مشارکت و شاخص‌های کمی و ریاضی سطح کلان شبکه ذینفعان محلی (تراکم، تمرکز و دوسویگی پیوندها) در راستای مدیریت مشارکتی منابع آب می‌باشد. نتایج نشان می‌دهد که میزان انسجام اجتماعی بر اساس پیوندهای اعتماد و مشارکت به ترتیب در حد متوسط و ضعیف بوده و سرمایه اجتماعی در این روستا متوسط رو به ضعیف سنجش شده است. میزان شاخص دوسویگی در پیوندهای اعتماد و مشارکت نیز نشان‌دهنده میزان متوسط نهادینه شدن پیوندهای اعتماد مشارکت و پایداری نسبی این دو شبکه است. همچنین نتایج همبستگی بین دو پیوند اعتماد و مشارکت در بین بهره‌برداران آب بر اساس شاخص QAP، 57 درصد می‌باشد. بر اساس نتایج بدست آمده می‌توان استدلال نمود تقویت اعتماد و مشارکت اجتماعی دراین روستا جهت افزایش سرعت گردش اطلاعات و منابع و همچنین افزایش یگانگی و اتحاد در بین ذینفعان الزامی است تا از این طریق بتوان زمان اجرای مدیریت مشارکتی منابع آب را کاهش داده و به موفقیت در این زمینه دست یافت